In Gevangenis Monologen 3 staat het bijzondere en waargebeurde verhaal van Mohamed Teeri centraal. Als kind van Somalische vluchtelingen groeit Mohamed als een van de weinige ‘allochtonen’ op in een witte omgeving. Van kleins af aan merkt hij dat hij er ‘niet bij hoort’; op school pest een leraar hem vanwege zijn afkomst (‘Het wordt toch niks met jou’) en hij begrijpt soms de culturele codes van ons land niet. Als hij in de hoek wordt gezet op school weet hij niet dat hij daar moet blijven staan totdat de juf zegt dat het genoeg is maar loopt hij meteen weg: straf! Hij weigert bij Sinterklaas op schoot te zitten: straf! Kinderen op school vragen hem of ze bij het ‘zwartspuiten’ de binnenkant van zijn handen zijn vergeten. Mo raakt gefrustreerd. Thuis heeft zijn moeder het na het plotselinge vertrek van zijn vader zwaar om de touwtjes aan elkaar te knopen. Mo mist zijn vader en is nu is ‘de man in huis’. Het duurt niet lang voordat zijn frustraties omslaan in woede. Begrip en vriendschap vindt hij bij jongens op straat, waar hij al snel verkeerde keuzes maakt. Op 18-jarige leeftijd wordt hij opgepakt voor een zwaar misdrijf en krijgt hij een gevangenisstraf van 5,5 jaar opgelegd. Een moeilijke tijd waarin Mohamed steeds verder verwijderd raakt van de maatschappij en van zichzelf. Eenmaal buiten valt Mohamed snel terug in de criminaliteit. Tot er iets bijzonders gebeurt en hij tot een belangrijk inzicht komt…
De ‘echte’ Mohamed zal bij de voorstelling aanwezig zijn en deelnemen aan het nagesprek.